Dolmen (GameQuarter)

Ik ben waarschijnlijk een van de weinige, maar ik heb nog geen seconde Elden Ring gespeeld. Ik erken de genialiteit van het spel en zelfs in screenshots ben ik niet blind voor de sfeer die er vanaf spat. Maar toch, toch voelde ik me destijds niet geroepen om me door een FromSoft-titel heen te worstelen voor een review. Tijdsdruk mixt immers niet goed met het koele hoofd dat je moet houden in een dergelijke titel. Ik weet niet goed waarom, maar Dolmen deed me dat simpele feit vergeten. Het gevolg van deze sprong in logica, is dat jij deze review kunt lezen. Gelukkig voor mij en spijtig voor zij die hun volgende Soulslike-fix zoeken, heeft Prime Matter voor Dolmen slechts beperkt leentjebuur gespeeld. Kenmerkende elementen van de Soulslike, zoals checkpoints waar je kunt upgraden, het verliezen van de valuta die als XP dient en het opnieuw kunnen vinden ervan, en de vijanden die terugkeren eens je een checkpoint gebruikt, zijn aanwezig. Maar zoals ik wel vaker heb gezegd, is een Soulslike meer dan mechanics. Het is uitstraling, verhaalvertelling, intimiderende vijanden en een gevoel van angst als je dreigt alles kwijt te raken. Op deze fronten is Dolmen een heel ander beestje. Een beetje ruimte Dit verhaal brengt ons naar een toekomst waarin de mensheid zich als een plaag door het heelal heeft verspreid. Een van de planeten waarop ze zich gesetteld hebben, heeft de naam Revion Prime gekregen en is het thuis van een gigantisch onderzoekslab. De reden hiervoor zijn niet de ruïnes van een uiterst geavanceerde buitenaardse beschaving die van de een op de andere dag verdwenen is, noch is het de flora en fauna die Revion Prime hun thuis noemen. De enige reden dat deze ruimterots zoveel aandacht krijgt, zijn de Dolmen-kristallen waar deze game zijn naam aan ontleend. Wat er bijzonder is aan deze glimmende stenen, is niet dat ze beeldig staan op een verlovingsring. Nee, deze mineralen kunnen, indien juist gebruikt, de grens tussen dimensies vervagen. En met de expansied ...