Waarom IS verslagen maar niet verslagen is (longread) (PerspectieF)

Met de verovering van het laatste bolwerk van Islamitische Staat (IS), Baghouz in Oost-Syrië, bestaat het kalifaat van IS niet meer. Drie maanden eerder had ultieme media-aandachtstrekker president Donald Trump al verkondigd dat de Amerikaanse troepen werden teruggetrokken uit Syrië omdat IS verslagen was. Te vroeg gejuicht. Maar ook als Trump nu zou verkondigen dat IS verslagen was, zou hij ernaast zitten. Ik maakte tijdens mijn bachelor Geschiedenis een uitstapje naar een journalistieke minor. In de colleges kwamen onder meer nieuwswaarden voorbij, ‘eisen’ waaraan een gebeurtenis moet voldoen om nieuwswaardig te zijn. Eén van de eisen is ‘ondubbelzinnigheid’ wat betekende dat een gebeurtenis makkelijk te begrijpen moest zijn. De conclusie dat IS weliswaar territoriaal verslagen is, maar ideologisch niet, is te lastig. Zo’n conclusie slaagt niet voor de nieuwswaardentest. Strategisch en symbolisch is de val van het laatste bolwerk van IS cruciaal. Hiermee is het IS-kalifaat opgedoekt. Een ideologie die geen territoriale thuisbasis meer heeft, is een belangrijk deel van haar aantrekkingskracht kwijt. Maar de taaiheid van IS-strijders die ervoor zorgde dat het kalifaat ruim vier jaar nadat het in 2014 werd uitgeroepen werd veroverd, vormt nu ook een factor van belang. De coalitie onder Amerikaanse leiding stond tegenover een IS-tegenmacht die niet terugdeinsde voor zelfmoordcommando’s, tunnels, boobytraps en het gebruiken van burgers als schild. Joseph Votel, hoofd van het Amerikaanse Centrale Commando, waarschuwt dat IS nog steeds leiders, strijders, zware wapens, handlangers, zo’n vijftig tot driehonderd miljoen dollar en een sterke ideologie bezit. Votel pleit ervoor om een offensief tegen IS in leven te houden. De vrees is dat IS-strijders zich gaan richten op aanslagen om te bewijzen dat ze nog niet verslagen zijn. Naar schatting beschikt IS over een netwerk van 15.000 tot 20.000 strijders. Op veel ...