Over het kletspotspel (De Limburger Venlo)

Twee jaar geleden kreeg ik een kletspotspel cadeau. Klets-potspel, klet-spots-pel, kletspot-spel, echt zo`n tongbreker. Het woord deed me denken aan de lagere school. Ik kreeg een beurt, nee sorry, ik kreeg dé beurt om hardop te lezen en toen maakte ik van een pollepel een polle-pel. Is altijd zo`n speciaal woord gebleven bij ons thuis, net zoals mijn moeder van Nicodemus, een farizeeër uit de bijbel, Nico-de-mus maakte. Maar dat terzijde, ik had het over het kletspotspel. Keileuk cadeau, maar… wat moet je ermee? De pot heeft al die tijd op de kast* gestaan, totdat mijn 3-jarig kleinzoontje laatst vroeg: ‘Oma, wat zijn dat van een kaartjes in die pot?` Ja, zo praat hij nu eenmaal. Ik pakte de pot, haalde er een stapel kaartjes uit en begon te lezen: ‘Waar heb je afgelopen week hard om moeten lachen`, stond er op het eerste kaartje. Kleinzoontje antwoordde meteen: ‘Om oma`. Ja hallo, als we zo gaan beginnen, dan gaat de deksel op de pot. Oma beetje uitlachen, ‘t moet niet gekker worden.