Woonde ik maar in Zeeland, schreef ze terug (Provinciale Zeeuwse Courant Zeeuws Nieuws)

In de week dat de ene buurman bedacht dat dit een goed moment was om zijn huis te gaan verbouwen, de andere buurman besloot zijn racemotor af te stoffen, onze kinderen de omschakeling naar zomertijd aangrepen als excuus om ‘s avonds pas te gaan slapen als de laatste ster aan de hemel was verschenen, de zoon zichzelf bekroonde tot getalenteerd moppentapper, de peuter prompt in een poepscheetfase belandde, staartdelingen mijn hoofd op hol brachten, en ik ook al geen beste thuiskapster bleek, we onze vakantie moesten annuleren zonder garantie er ooit een rooie cent van terug te zien, onze knusse stadstuin op het noorden bleek te liggen, de vaatwasser het loodje legde, de katten letterlijk de gordijnen in vlogen en ikzelf ook geen kind meer kon zien, viel het niet mee lichtpuntjes te vinden in deze hele lockdownellende.