Dylan Groenewegen is altijd blijven geloven in zijn snelheid (Telegraaf Algemeen)

Op zijn kamer in het Van der Valk-hotel in Brussel kreeg hij afgelopen zaterdag zijn emoties niet gerangschikt. Er was te veel gebeurd om dit zomaar eventjes te verwerken. De gekoesterde gele trui, waar hij driekwart jaar over droomde, hing aan de spiegel schuin voor zijn bed. Alleen was het belangrijkste stukje textiel van de wielersport niet voor hem, maar voor zijn mattie Mike Teunissen. Terwijl de pijn van de val en de persoonlijke teleurstelling zijn gemoedstoestand domineerden, moest Dylan Groenewegen voor de buitenwereld een brede glimlach krullen vanwege het succes van zijn ploegmaat en team.