43 Minuten racen door de poldersavanne (longread) (PerspectieF)

Door: Marten Ras (denktank PerspectieF) Sinds november, toen het MC Zuiderzee ziekenhuis in Lelystad zijn deuren sloot, is het dichtstbijzijnde ziekenhuis officieel 43 minuten verwijderd van het vissersdorp Urk. Dit is twee minuten minder dan de landelijke norm, dus wordt er geen haast gemaakt met een oplossing. Waar klagen we eigenlijk over. Dit is nog altijd veel beter dan bijvoorbeeld in Afrika. Toch? Dit najaar had ik de eer om stage te mogen lopen in het buitenland. Als vijfdejaars student geneeskunde mocht ik zes weken lang meedraaien in een regionaal ziekenhuis in Tanzania, vaak terug te vinden in de top 10 van de armste landen in de wereld. Het ziekenhuis in kwestie was het Machame Lutheran Hospital op de voet van de Kilimanjaro. Het ziekenhuis wordt gefinancierd door de plaatselijke Lutherse kerk, opgericht door Duitse zendelingen. Het ziekenhuis heeft onder andere: een huisartsenpost/spoedeisende hulp, een verloskundeafdeling met capaciteit voor 30 patiënten en meerdere operatiekamers met vooral een uitstekende orthopedieafdeling. Het ziekenhuis biedt zorg aan een grote regio en heeft zelfs een tweetal kleine klinieken in de afgelegen gebieden, zodat iedereen de zorg dicht in de buurt heeft. Dat is belangrijk, aangezien wegen in de buitengebieden van modder zijn en veel mensen niet beschikken over een gemotoriseerd vervoersmiddel. Ze hebben het daar goed begrepen: de zorg moet goed bereikbaar zijn. Zo verbaasd als ik was over hoe goed dit ziekenhuis was voor de locatie, zo ontgoocheld was ik toen ik terugkeerde naar mijn geboorteplaats Urk. Twee weken voor ik terugkwam was het dichtstbijzijnde volwaardige ziekenhuis, het MC Zuiderzee in Lelystad, failliet verklaard. Niet eens voor het eerst, gezien het IJsselmeerziekenhuis in Emmeloord in 2008 ook al failliet ging. Als toekomstige dokter dacht ik dat het volstrekt logisch is dat het MC Zuiderzee in Lelystad minstens met een vergelijkbaar zorgaanbod zou doorstarten. De idealistische dokter in me ...