Avonturen met een rolstoel (Amsterdam Centraal)

Een paar jaar geleden had ik op facebook een pagina aan gemaakt met de naam Volle Stoepen. Ik loop veel door de stad en het viel me op dat er overal steeds meer rotzooi op de stoep staat. Ik nam met mijn mobiele telefoon foto’s van dingen waarvan ik vond dat die niet op de stoep hoorden. De stoep is openbare ruimte en die zou toch voornamelijk voor voetgangers moeten zijn. Dus niet voor auto’s, talloze fietsen, scooters, bakfietsen, motoren, steigers, puinbakken, bouwmateriaal, containers, Dixies, café terrassen, vrachtauto’s, uitstallingen van winkels enz enz het is echt teveel om op te noemen wat er allemaal op staat.Het ging er niet eens zozeer om of iemand wat fout deed, maar meer om aan te tonen dat het voor voetgangers bijna niet meer mogelijk is om gewoon over de stoep door de stad te lopen. Voordat er nou weer iemand begint te roepen: `dan moet je maar verhuizen naar een dorp of dat hoort nou eenmaal bij de stad`, dat soort lulkoek weten we ondertussen wel. Naar mijn idee zeggen alleen mensen dat die niet zoveel om de stad geven. Ik geef wél om de stad. Goed, Volle Stoepen. In het begin had ik erg veel bezoekers op die pagina en mensen stuurden ook foto’s op. Het was een levendig gebeuren. Met soms foto’s van situaties waar je ook nog wel om kon lachen. Tenminste als het niet zo treurig was hoe weinig rekening mensen met elkaar houden. Jammer, want we moeten toch met elkaar doen. De interesse voor de pagina werd helaas minder en na verloop van tijd heb ik de pagina offline gehaald. Ik nam me voor mezelf er ook niet zo druk over te maken. Ook al moet je soms levensgevaarlijke capriolen uit halen om weer langs een obstakel op de stoep te komen. Me niet druk maken zit niet in mijn aard, ben ik bang.  Mijn moeder is hoogbejaard en slecht ter been. Ze komt niet zo vaak de deur meer uit en als ze achter haar rollator naar buiten gaat is haar bereik niet zo groot. Ik heb een rolstoel voor haar geregeld en nam me voo ...