Corona`s rond superzware zwarte gaten blijven mysterieus (Astronieuws)

De superzware zwarte gaten in de kernen van actieve sterrenstelsels worden vaak omgeven door een `corona` van ijl maar extreem heet gas, enigszins vergelijkbaar met de ijle, hete corona rond de zon. Sterrenkundigen gingen er altijd van uit dat de energie voor de verhitting van dat zogheten plasma geleverd zou worden door het magnetisch veld van het centrale zwarte gat. Nieuwe waarnemingen laten echter zien dat de magnetische veldsterkte daarvoor niet groot genoeg is. Japanse astronomen hebben met het ALMA-observatorium in Chili, de VLA-radiotelescoop in New Mexico en het ACTA-observatorium in Australië metingen verricht aan twee actieve sterrenstelsels: IC 4329A, op 200 miljoen lichtjaar afstand van de aarde, en NGC 985, op 580 miljoen lichtjaar afstand. De verwachting was dat er karakteristieke radiostraling (zogeheten synchrotronstraling) gedetecteerd zou worden, afkomstig van elektronen in de corona`s rond de centrale superzware zwarte gaten. Synchrotronstraling wordt geproduceerd wanneer een elektron door een sterk magneetveld beweegt. In een artikel in The Astrophysical Journal meldt het team dat er inderdaad synchrotronstraling is waargenomen, maar dat de magnetische veldsterkte die uit de metingen afgeleid kan worden veel te gering is om de verhitting van het coronale plasma te verklaren (in sommige gevallen wel tot één miljard graden). Er werden veldsterktes gemeten van ca. 10 gauss, vergelijkbaar met de sterkte van het aardmagnetisch veld. Hoe het ijle gas in de corona`s dan wél wordt verhit, blijft vooralsnog onduidelijk. (GS)