Indrukwekkend verhaal van overlevenden Chapecoense-ramp: `Jezus, U bent de piloot` (VoetbalPrimeur SC Cambuur)

Neto, Jakson Follmann (foto) en Alan Ruschel hebben hun indrukwekkende verhaal over de vliegtuigcrash van Chapecoense in november 2016 gedeeld met The Players Tribune. De drie Brazilianen waren de enige overlevenden nadat het vliegtuig was neergestort in Colombia.Tijdens de vlucht was er niet veel aan de hand, herinnert toenmalig doelman Follmann zich, totdat één van de motoren uitviel. `Alle lichten gingen uit en opeens was iedereen stil. Niemand wist wat er aan de hand was`, vertelt hij. `Het vliegtuigpersoneel zei niets. Een paar minuten voordat we vielen, kwam er opeens een steward. Die zei: fasten your seatbelts, want we gaan landen.` Neto realiseerde zich dat het misging en richtte zich tot hogere machten. `Ik was hardop aan het bidden. Toen ik besefte dat we gingen neerstorten, zei ik: Jezus, ik heb in de Bijbel gelezen dat U zo veel wonderen hebt verricht. Wees ons alstublieft genadig en help ons. U bent onze piloot vandaag.` Policía nacional!Follmann kwam na de crash bij in de Colombiaanse jungle. `Ik had geen idee waar ik was, kon me ook niet herinneren dat het vliegtuig was neergestort en ik hoorde een hoop gekreun om me heen. Ze vroegen om hulp, maar hun stemmen waren zwak. Alles was donker, ik kon niets zien en alleen maar horen. Dat was nog het moeilijkste: horen hoe mijn vrienden om hulp vroegen, maar zelf niets kunnen doen. Ik werd steeds wakker en viel steeds weg. Toen zag ik opeens een lichtje van een zaklamp en ik hoorde: policía nacional! Ik hoorde de mensen om me heen niet meer en ik begon zelf zo hard als ik kon te schreeuwen.` De drie werden uiteindelijk naar het ziekenhuis vervoerd. Neto herinnert zich hoe hij tussen de brokstukken vandaan werd gehaald. In het ziekenhuis zag hij de dokter van Chapecoense en realiseerde hij zich waarom men naar Colombia was afgereisd. `Ik vroeg: wat is er gebeurd? Ben ik geblesseerd geraakt tijdens de wedstrijd? Hij zei ja. Ik had nog niet gezien hoe ik erbij lag. Maar mijn n ...