Zijn we niet allemaal een beetje overmobiel geworden? (Amsterdam Centraal)

In het voorjaar werden we verrast door de prachtige, geurende rozen op ons zondagse loopje naar het zwembad. De Jordaan leek wel een grote rozentuin. Ik wandel veel in de buurt. Er gaat geen dag voorbij of ik ontdek weer een nieuw adresje voor kleding, een bijzonder cadeau, een wijntje of een hapje. Het is een sociale buurt. Mensen groeten elkaar en zelfs de expats doen moeite om goedenmorgen te zeggen.Jammer is dat veel straten in de buurt wel snelwegen lijken. Op hoge snelheid is iedereen ergens naartoe onderweg. Soms met kinderen, soms met sporttas, soms met stropdas om, soms face-timend, soms met een stapel pizza`s in de oranje Thuisbezorgd tas en soms gewoon samen kletsend, zomaar. Ze zijn allemaal even gehaast met die blik op oneindig. Kom niet in mijn ‘flow’. Kom niet aan mijn vrijheid. Waar gaan ze allemaal heen? Het lijkt erop of de ene helft van de stad steevast onderweg is van de ene kant van de stad naar de andere kant. Het gaat zelfs `s avons en in het weekend door. Het kan dus niet allemaal woon-werkverkeer zijn. Liefst dwars door het overvolle centrum. We zijn verwend met het gemak waarmee we in Amsterdam van de ene kant van de stad naar de andere kant kunnen met fiets, openbaar vervoer en taxi. Zijn we inmiddels niet overmobiel geworden? Amsterdam kreunt onder die overmobiliteit. Overal in de stad vechten scooters, fietsers, voetgangers en motorvoertuigen om de schaarse ruimte. De straten worden er met al dat geparkeerde schroot, ook op de stoepen, niet aantrekkelijker op. Zeker niet voor mindere mobiele Amsterdammers. Mobiliteit is al lang niet meer inclusief en eerlijk. Door die overmobiliteit veranderen ‘coldspots’ in de stad van de een op de andere dag in oververhitte ‘hotspots’ zoals bij de Foodhallen, de IJ-oevers in Noord, de oude Pijp en hip Oost. Je bent overal in 10 tot 15 minuten. Zo verdwijnt de sociale cohesie uit de buurt. Gebeurt dat straks ook met de nieuwe buurten die we gaan bouwen? Koude en ...