Introductie van een import-kleikont (De Gelderlander Rivierenland)

Hé, een nieuwe! En nog best jong ook, hoor ik u denken. Om beide zaken kan ik moeilijk heen. Sterker: afgelopen week zette ik voor het eerst journalistiek voet aan wal aan de overkant van de Rijn. In het gebied van de `kleikonten´, zoals Betuwenaren gekscherend in mijn thuisdorp worden genoemd. Joni van Essen, aandachtsgebied Tiel en min of meer import-kleikont. Aangenaam kennis te maken. Ruim een jaar schreef ik stukken voor de Vallei-editie van deze krant en probeerde ik ondertussen een opleiding af te ronden. Beide met succes, zo blijkt. Het diploma is binnen en ik ben officieel verslaggever. Zij het in een regio die ik wel ken en weleens bezoek, maar nooit heb bekeken met een journalistieke bril op. Mijn omgeving wenste me succes, al was het maar met het oversteken van de altijd drukke Rijnbrug. Maar de mensen zijn er gemoedelijk, zo werd mij beloofd. Iets om naar uit te kijken. De eerste signalen zijn in elk geval goed. Beste Rivierenlanders, u zult begrijpen dat mijn affiniteit met de regio in schril contrast staat met dat van mijn ervaren collega´s. Nóg wel. Mijn verzoek aan u is te helpen dat te veranderen. Wat beroert u en uw familie, wat maakt dat er in de buurtappgroep honderden berichten de revue passeren, waarom is de bakker over de rooie? Anders gezegd: wat houdt Rivierenland bezig? Ik hoor het graag. App, mail, bel, tweet, schrijf of reageer hieronder. Óf trek me aan m´n mouw als u me ergens ziet. Mits ik niet vast sta op de Rijnbrug, natuurlijk.