`Ik kan niet twee mensen tegelijk zijn` (Het Parool Boeken)

We spelen een spelletje. Met z`n vieren. Ik had het tevoorschijn gehaald: `Iemand zin?` Ze hadden zin. Ze gingen zitten, schoven hun stoelen aan en begonnen met sorteren. We hadden het al lang niet meer gespeeld, maar zonder aarzeling maakten hun vingers stapels. Speelkaarten bij speelkaarten, geldkaarten bij geldkaarten. En daarna kleinere stapels: tientjes bij de tientjes, vijftigjes bij de vijf