Hoepel op met je slotjes! (Amsterdam Centraal)

Liefdesslotjes. U heeft er vast wel eens van gehoord. Het schijnt dat je relatie namelijk geen enkele kans van slagen heeft als je niet samen met je geliefde een hangslotje aan een brug hebt gehangen om daarna het sleuteltje in het water te gooien. Dit zou een aantal dramatische epidodes in mijn liefdesleven kunnen verklaren, maar ik zoek de oorzaak daarvan liever bij mijn eigen weerbarstige karakter. Dus voor wat betreft die gekke slotjes: stop met die gekkigheid!Een kleine wandeling door de binnenstad is voldoende om begrijpen waar dit over gaat. Vooral in het wallengebied hangen een groot aantal bruggen vol met hangslotjes. Ze hangen aan relingen, tuidraden en waar je ook maar een slot aan kan hangen. Op de Staalmeestersbrug bij de Staalstraat moeten de slotjes geregeld worden weggeslepen omdat het totale gewicht de veiligheid op de brug in gevaar brengt, maar ook de nieuwe J.J. van der Veldebrug bij het Oosterdokseiland is een dankbare plek voor deze deze valse uitingen van liefde. HerkomstOver de herkomst van dit verschijnsel doen de meest fantastische verhalen de ronde, de meest geloofwaardige is dat de rage in de jaren 90 vanuit Oost-Europa is overgewaaid naar het westen. Eugène Green maakte een film rondom dit fenomeen en Luis Prieto verfilmde het boek van Federico Moccia met hetzelfde thema. Daarna verschenen de slotjes is vrijwel alle grote Europese steden. In Parijs was vooral de Pont des Arts populair onder verliefde stelletjes, totdat deze onder het gewicht van alle slotjes, zo`n 45 ton, dreigde te bezwijken.Veel steden weten niet hoe ze met dit verschijnsel om moeten gaan. Sommige steden proberen de rage te verbieden, maar er zijn ook bestuurders die een kans zien om hun gemeente op de kaart te zetten door de slotjes juist expliciet toe te staan. Amsterdam is ondertussen nog niet verder gekomen dan het wegslijpen van al te snel voortwoekerende slotjespopulaties en het dreigen met `een ontmoedigingsbeleid`. Dat is raar, want volgens mij word ...