Verkeer bestaat bijna niet in Kieswijzer Amsterdam Centrum (Amsterdam Centraal)

Normaal gesproken is een kieswijzer een wijzer waarop de groeperingen en of partijen kunnen zeggen wat voor hen het belangrijkste is. De burger tikt prioriteit in en zo komt men na een aantal vragen op zijn of haar keuze. Maar wie straks de kieswijzer (online vanaf 21-2) leest voor Amsterdam stadsdeel Centrum, Oost en West gaat lachen. Terwijl iedereen zich ook druk maakt over opengebroken straten, over afsluiten van delen van de binnenstad die burgers niet hebben gevraagd, over de stijgende parkeertarieven en minder bezoek, over plots verdwenen parkeerplaatsen met macro gevolgen voor een buurt, over a-sociaal fietsgedrag en geen handhaving, over niet betaalbare atelierwoningen voor kunstenaars, hult de kieswijzer zich zeker over deze onderwerpen in stilzwijgen. Dit zijn blijkbaar geen items waar men zich druk over zou moeten maken… Wie beslist dat? Wie houdt zijn oor naar de burger toe?Men kan kiezen uit airbnb en andere vakantieverhuur, drukte vanwege toerisme, aanpak zwerfvuil, verkeersdrukte Valkenburgerstraat, overlast alcohol en drugs en/of aanpak rondrijdende taxi’s en de verkeersdrukte Rozengracht/ Raadhuisstraat. Twee dingen verschillen bij de gebiedsvragen: in het ene deel is eenzaamheid onder ouderen en sociale huurwoningen (wat dan?) een punt, in het andere gebied veiligheid op uitgaanspleinen en geluidoverlast horeca.Echter wie in Centrum Oost woont kan eveneens enorm overlast van de horeca en geluid hebben! En wat is er voor verschil dat er in Centrum oost wel eenzaamheid onder ouderen is en in Centrum west  niet? Kortom, een eenzijdige kieswijzer en daar begint het al mee…  De burgers willen helpen in de bestuurscommissies, meedenken en zelf weten zij waar zij zich druk over willen maken met buurtgenoten, maar alles wordt nu al in een keurslijf gegoten! De Verkeersgroepen Amsterdam in samenwerking met de Amsterdamse Juffen moeten nog even peinzen hoe hier mee om te gaan. Een opgelegde keuze en geen vrije punten, dat is toch ...