Het echte Amsterdam versus het imaginaire Amsterdam (Amsterdam Centraal)

Amsterdam, de stad waarin ik woon en werk, is steeds vaker de opnamelocatie voor een nationale of internationale film. Mede door een fiscale regeling waardoor filmmakers tot 35% van de productiekosten terug kunnen krijgen, is het steeds aantrekkelijker voor buitenlandse filmproducties om een deel van de film op locatie in Amsterdam op te nemen. Dit vind ik een positieve ontwikkeling. Maar als er opnames zijn en er een deel van de stad wordt afgezet en omgetoverd tot filmset lijken sommige Amsterdammers louter en alleen de nadruk te kunnen leggen op de praktische hinder die men hierdoor ondervindt. Desondanks raad ik Amsterdammers altijd aan om zich te richten op enerzijds het voorrecht dat er Hollywoodsterren over onze grachten lopen en anderzijds op het eindresultaat: de filmervaring die volgt als beloning op het geduld.  Het kan ermee te maken hebben dat ik zelf buitengewoon filmfanaat ben en werkzaam ben in de filmwereld, maar bij mij prevaleert in zo’n geval immer het gevoel van nostalgie. Het gevoel laat zich moeilijk beschrijven en manifesteert zich eigenlijk nog niet tijdens de opnames, maar pas als de film op het witte doek te zien is. Zelfs als de opnames in volle gang zijn en ik omringd door Hollywoodsterren op een Amsterdamse filmset sta, zie ik er eigenlijk alleen maar naar uit om op het witte doek een glimp op te vangen van het schitterende Amsterdam. Daar is het wachten op, het gevoel alsof Amsterdam een Hollywoodster is. Eigenaardig eigenlijk, het idee dat een stad die je in werkelijkheid elke dag meemaakt en waarvan de hartslag altijd voelbaar is, in de film een ongekende onbereikbaarheid lijkt te hebben.  De perfecte filmlocatie  Een goed gekozen filmlocatie is van wezenlijk belang voor filmmakers en heeft een wederkerige werking die eigenlijk bij elke film uniek is. De locatiekeuze heeft zowel een effect op de locatie in werkelijkheid (Amsterdam) als op de setting en het verhaal van de fictieve film. In veel gev ...