Laatste kans op de Izoard (Telesport Wielersport)

Vandaag moet alles anders zijn. Vergeet het dak van deze Tour de France, de 2642 meter hoge Col du Galibier. Natuurlijk is dit een heroïsche en venijnige Alpenreus, maar niet wanneer zijn impact door de organisatie ´verkracht´ wordt. Wat heeft het voor een zin om aan te vallen in de ijle lucht, wanneer je weet dat de finish 28 kilometer verderop in het dal ligt? Elke renner beseft dat op een halve snelweg, waar de wind vol op kop staat, je voorsprong wordt weggeblazen. De Galibier wijst ditmaal geen winnaars aan, enkel verliezers. Los je in de laatste kilometers bergop uit de elitegroep, dan kan een minieme achterstand op de top wel eens fataal zijn. De nummer twee Fabio Aru ondervindt het nadat diverse tempoversnellingen hem opbreken. De minieme achterstand die hij op de top heeft, loopt op tot 31 seconden, waardoor de Sardijn voorlopig van het podium dondert.De grootste teleurstelling druipt in Serre Chevalier echter van het gezicht van Romain Bardet. De Fransman valt ver boven de boomgrens drie keer aan, maar net zo rap als hij aanzet, wordt zijn offensief door Chris Froome geneutraliseerd. Zijn lichaamstaal verraadt machteloosheid. De klimmer uit de Auvergne weet dat vandaag in de laatste bergrit op de Izoard zijn ultieme kans ligt, maar hoe reëel zijn diens mogelijkheden wanneer je merkt dat je bergop geen centimeter ruimte kunt afdwingen. `Merde, waarom doet Rigoberto Uran niets?`, zegt hij gefrustreerd.De Brit, Fransman en Colombiaan zitten nog op een zakdoek. Met z´n drieën binnen de 27 seconden. En toch voelt het na de Galibier dat Froome een straatlengte voorsprong heeft. Zijn Sky-ploeg heerst en verdeelt. En waar opportunisten hoopten dat meesterknecht Mikel Landa de revolutie binnen het Britse keurkorps zou prediken, beseffen ook zij inmiddels dat ze in sprookjes zijn gaan geloven.Froome lijkt met de dag sterker te worden. Hij bevestigt dat zijn benen veel beter zijn dan vorige week in de Pyreneeën. `We hebben alles volledig onder ...