Het gaat niet om het zout in de pap, maar om de pap (Foodlog)

Veroorzaakt een hoge zoutinname een hoge bloeddruk en hart- en vaatziekten (CVD)? Emeritus hoogleraar pathofysiologie en klinische chemische analyse Frits Muskiet bespreekt tegenstrijdige onderzoeksresultaten en probeert de tegenstellingen te verklaren vanuit de evolutie. Hij acht het niet onwaarschijnlijk dat oorzaak en gevolg worden omgedraaid. Het is denkbaar dat een te lage zoutinname leidt tot CVD, terwijl een te hoge bloeddruk en CVD`s mogelijk het gevolg zijn van iets heel anders. Mensen die leiden aan het metabool syndroom en insulineresistent zijn geworden, moeten hun zoutinname wel degelijk beperken. Het zal hen alleen niet helpen als ze niet werken aan herstel van hun insulinegevoeligheid, denkt Muskiet. Omdat teveel onduidelijk is, pleit hij voor het delen van de schijnbaar tegenstrijdige onderzoeksfeiten met het publiek zodat openlijker moet worden nagedacht over de consequenties daarvan voor voedingsadviezen. Als Muskiets gedachte klopt, houden gangbare voedingskundige inzichten een verkeerde eetstijl in stand door zout te reduceren en niet het belang van een radicaal andere leefstijl te benadrukken. Volgens Muskiet zijn insulinegevoeligheid en een ruime inname van groente en fruit van belang en zal zoutreductie dan opeens minder belangrijk blijken omdat natrium onder deze omstandigheden veel minder, dan wel geen, kwaad doet.