Stamceldonors gezocht: wie wil er levens redden? (Metronieuws Amsterdam)

Jongeren die in 2016 achttien jaar zijn geworden, krijgen deze week een brief thuis met de vraag: word jij donor, ja of nee? Dit jaar is het voor het eerst dat ook de optie tot stamceldonatie wordt genoemd in die brief. Maar wat is stamceldonatie eigenlijk en waarom zou je je aanmelden als donor? Waarom is het dit jaar voor het eerst in een oproep aan nieuwe 18-jarigen? Stamceldonatie is iets anders dan orgaandonatie. Stamcellen doneren kan alleen tot je vijftigste en bovendien gebeurt donatie als de donor nog leeft, in tegenstelling tot veel orgaandonaties. Uit onderzoek blijkt dat stamcellen van jonge donors beter aanslaan bij patiënten. Wat is stamceldonatie?   Stamcellen zitten in je beenmerg. Deze stamcellen zorgen ervoor dat er nieuwe cellen worden aangemaakt in je lichaam. Patiënten met bijvoorbeeld leukemie hebben bloedstamcellen die niet meer goed functioneren. Met een stamceltransplantatie worden de eigen stamcellen vervangen door die van iemand anders: het immuunsysteem wordt dan als het ware opnieuw opgestart, zodat er opnieuw stamcellen kunnen worden aangemaakt. Stamceltransplantatie is vaak een levensreddende optie voor een patiënt en kan voor leukemiepatiënten zelfs de allerlaatste redding zijn. Hoe werkt stamceldonatie?     Als donor is het relatief eenvoudig: je geeft je op als donor en krijgt een oproep als jouw stamcellen matchen met een patiënt. Dan volgen onderzoeken om te bepalen of je daadwerkelijk geschikt bent - of je bijvoorbeeld niet zelf ziek bent. Per jaar wordt ongeveer 1 op de 1000 geregistreerden opgeroepen. Daarna kun je stamcellen doneren. Dat kan op twee manieren: via een operatie waarbij de stamcellen direct uit je beenmerg worden gehaald of via je bloed, de meest gebruikte manier. Voor beide opties hoef je slechts één dag naar het ziekenhuis. Ziek word je er als donor niet van: je kunt er wat spierpijnachtige verschijnselen aan overhouden en wat vermoeid zijn achteraf. Je krijgt hier als ...