Mediacolumn: Kaasstengels (Metronieuws Rotterdam)

Oké, ik geef het gelijk maar toe: ik moest ook lachen toen er vorige week tijdens Boer Zoekt Vrouw een foto op twitter verscheen waarop Anne, logee van boer Herman, vergeleken werd met de Vlaamse schrijver Herman Brusselmans. Dat haar, die bril en vooral de combinatie daarvan: scherp gevonden. 'Het voorhoofd' Ik scrolde nog even verder. Een van de dames die bij David in Roemenië verblijft werd `het voorhoofd´ genoemd en de twee overgebleven vrouwen bij Herman in Frankrijk werden aangeduid als `kaasstengels´. Iemand anders vroeg zich, verwijzend naar de stroeve gesprekjes tussen de boeren en hun aanbidsters, af of hij naar een aflevering van Boer Zoekt Vrouw zat te kijken of toch naar Het is hier Autistisch!?. Het gebeurt vaker dat zowel de boeren als de brievenschrijfsters een stoornis binnen dat spectrum wordt toegeschreven. Lees ook: Mediacolumn: Summer is coming? Zo op het oog is het vrij onschuldig. Er wordt niet écht gescholden en ik weet ook zeker dat de twitteraars in kwestie het niet kwaad bedoelen. Toch begon het me tijdens het lezen van al die meningen opeens te duizelen. Moet dat nou, dacht ik. Ik stelde me voor hoe Anne thuis op de bank naar de plaatjes van haar en Brusselmans zit te kijken. Zou ze aan haar eigen Herman - want hij kiest haar, let maar op - vragen of het echt zo is? Of zou ze het verdriet van zich af zingen achter het orgel in haar kerk?   Tuurlijk, na tien jaar Boer Zoekt Vrouw zouden de deelnemende agrariërs en de naar liefde hunkerende dames wel een beetje kunnen weten wat hen te wachten staat. En zo niet, dan weten de programmamakers het wel en kunnen zij ze voorbereiden op die miljoenen meningen. Wellicht dat dat ook zo is, maar maakt het dat minder ongemakkelijk? Kaasstengels Ergens voel ik me wel een beetje Yvon Jaspers door dit op te schrijven. Zij heeft al zo vaak laten weten het niet leuk te vinden dat mensen op social media zo lelijk doen over haar boeren. Daar heeft ze gelijk in, maar h ...